Birmingham #1

Ik moet er toch echt aan geloven, het tweede reisverslag. Ik heb dit lang te lang uitgesteld dus ik zal er voor zorgen dat het het lezen waard is!

Ik ben nu inmiddels een aantal weken in Birmingham. En mijn god, wat is dit een lelijke stad zeg. Mensen hebben duidelijk het woord "vuilnisbak" niet in hun woordenboek staan. Er ligt werkelijkwaar overal vuil. Denk aan afhaalchinees-bakjes, McDonalds zakken, drinkbekers en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Toen ik aankwam op Perry Barr station was dit het eerste wat ik zag. Vuil, veel auto's, heel veel mensen en veel lawaai. Geloof me je went eraan, je gaat er zelfs van houden!

Ik slaap in het Park Hotel, een keurig drie sterren hotel op Aldridge Road, ongeveer 5 minuten lopen van mijn universiteit. Dit is absoluut ideaal. De prijs/kwaliteitverhouding van dit hotel is ontzettend goed, de mensen die er werken zijn heel erg vriendelijk en mijn kamer was erg schoon toen ik mijn spullen dropte om de stad te gaan verkennen.

Het stadscentrum van Birmingham trekt mij heel erg aan. Het is de ideale combinatie van oud en nieuw. De oude winkelstraten die erg lijken op Nijmegen (sorry Pat dat ik het "N-Woord" gebruik) en het winkelcentrum wat zo een ruimteschip had kunnen zijn! Ik ga niet heel veel naar de stad (dit kost me ongeveer 6-7 euro per keer dat ik er naartoe wil) dus ik probeer dit goed te controleren. Besides, ik heb in Perry Barr alles wat ik nodig heb: de lokale Asda (een supermarktketen waar bijna alles een pond of een veelvoud hiervan is), het hotel, de universiteit etc.

De universiteit is een gebouw van ongeveer 10 jaar oud (althans dit heb ik me laten vertellen, of het klopt is een tweede...). Het gebouw is bruin van buiten en grijs van binnen, deprimerender kan niet! Gelukkig zijn de colleges die ik volg zeer interessant en ontzettend leuk! Ik durf te wedden dat ik hierna een TEFL expert ben!

De vakken die ik op dit moment volg heten "Children's Development" en
"Managing Thinking and Learning Across the Curriculum". Ik en Patrick volgde eerst ook nog het vak "English in Key Stage 1 and 2" maar dit vak hebben we laten vallen. Dit vak is namelijk gebaseerd op het Britse onderwijssysteem waar Patrick en ik niet veel tot niks van weten, en het is in de tijd dat we hier zijn onmogelijk om 2 jaar aan studie bij te lezen. Daarom hebben we besloten om dit vak te laten vallen. Gelukkig biedt de school in februari 10 nieuwe vakken aan waaruit we er een kunnen kiezen. Ik kan niet wachten (2 dagen naar school per week is namelijk wat weinig).

Verder ben ik van plan om langs wat scholen te gaan om te vragen of ik een dag in de week (of meer) mag meekijken. Ik vind het systeem hier in Engeland namelijk zeer interessant. Het is allemaal vanuit de overheid gecontroleerd en wee degene die zich hier niet aan houdt!

De andere vakken die wij (Patrick, Conny, Colin en Riikka (onze Finse collega studente) volgen zijn heel erg te linken aan TEFL. Ik hoor jullie medestudenten al denken: "He getver". Nee, dit is echt ontzettend leuk! De docenten die het geven zijn namelijk super-enthousiast en gebruiken onze (Nederlandse) input in hun lessen.

Ik voel me heel erg welkom hier in Engeland! De medestudenten laten ons niet links liggen maar nemen ons mee naar bijvoorbeeld een museum, sportcentrum en willen maar al te graag met ons samenwerken. In Nederland is dat wel anders, maar hier zijn we echt gasten en na een paar weken zelfs "normale klasgenoten".

Vorige week was tot nu toe toch wel het hoogtepunt van mijn reis. Bram, een vriend van me uit Nederland, kwam me opzoeken vlak voor hij voor ongeveer een half jaar naar Indochina gaat. Bram sliep gewoon in het Park Hotel (5 pond per nacht omdat hij op mijn kamer kon slapen)! Ik had speciaal voor hem een luchtbed geregeld (welgeteld twee uur lang lopen zoeken in het centrum) waar hij als een koning op geslapen heeft! We hadden een auto gehuurd waar we vervolgens mee naar Oxford reden. Daar heb ik hem de stad laten zien en heerlijk gegeten (welliswaar bij de KFC... Maargoed).

Natuurlijk word je als toerist een beetje in de zeik genomen. Bij teruggave van de auto vonden ze een minideukje van een omhooggeschoten kiezel, maarja. Het was het waard!

Als je in Engeland bent moet je natuurlijk ook een keer clubben. Dit hebben we vorige week gedaan! De Erasmusgroep en wat vrienden van Conny uit haar Flat (Britse meiden die maar al te goed weten waar je naartoe moet). We gingen met zijn allen naar Gatecrasher, een gigantische club in het centrum van Birmingham. Bram zag hier zijn kans en heeft brutaal gevraagd naar de manager. Hij zorgde er gewoon in 15 minuten voor dat ik daar ga spelen voor pakweg 1500 man! Spannend, maar onwijs gaaf! Ook heeft hij een gig geregeld in een latinclub twee deuren naast Gatecrasher! Gigantisch gaaf! Als we alles helemaal rond hebben zal ik hier natuurlijk over schrijven!

Toen ik in de lobby van het hotel muziek zat te maken was de manager zo onder de indruk dat hij even zijn vader gebeld heeft (zijn vader heeft een club in Sunny Beach, Bulgarije) en dit resulteerde in een gig in Bulgarije!! Ook hierover later meer, eerst zien dan geloven natuurlijk!:)

Ik vind dat ik nu wel genoeg getypt heb! Ik zal de blogs beter bijhouden! Volgende week, zelfde tijd, een nieuwe!

Groetjes uit Birmingham,

Jurg